Spektakel bij van Bakel 2019

Het was boerengezellig op het alweer 7e Spektakel bij van Bakel in de Vredepeel. De opkomst was enorm, maar wat wil je ook anders met zo een stralende dag.

Er waren veel oude en nieuwe aandachtstrekkers die op het land in de Peel de laatste restjes mais van het land hakselde.

Voor geïnteresseerden was De KI Samen BV er om informatie te geven over koeien, kalfjes en om het gewicht van een imposante stier te raden.

Tussen 13.00 en 17.00 uur kon je het melken op de carrousel bijwonen.

Op de maiskuil landde een helikopter om de vlag van USA Equipment te planten.

Boeren & loonwerkers hebben de zwaarste maar ook de mooiste maanden er weer op zitten. Het mais is geoogst en de maiskuilen zijn weer aangevuld. Er is weer voer voor de koeien, en eten voor de mensen. De cirkel is weer rond.

Tijd voor een gezellig feest waar met een biertje bijgepraat kon worden over de actie van 1 oktober in Den Haag, de vele bunders mais die van het land af zijn, of gewoon om wat sterke verhalen over koplampen en mooie meidjes te vertellen. En als je na het vele zitten in de tractor je beentjes nog op de dansvloer kon krijgen, was daar alle mogelijkheid voor.

Dat de familie van Bakel hun land ieder jaar weer beschikbaar stelt voor dit spektakel is bijzonder. Uniek is echter dat het verenigingsleven in Vredepeel ondersteunt wordt met de opbrengsten van de parkeergelden.

Zo doen boeren dat!!!

Monique Sutman – Agrifotograaf

Gras omschudden

Gras omschudden waarom?  Als het veel geregend heeft is het gras nat. Dit is niet ideaal om het op te slaan. Gras omschudden doe je omdat de wind er over heen kan, het zonnetje z’n warmte af kan geven, dit allemaal om het gras zo droog mogelijk te maken. In een warm lentezonnetje wil het gras wel drogen. Dit is noodzakelijk voordat het ingekuild wordt. Dat het ook nog heerlijke voorjaarsplaatjes op levert is voor mij als fotograaf weer kicken.

Te gast bij melkveehouder Jan & Coby

Vanaf deze week ben ik regelmatig op de boerderij van Jan & Coby Janssen-Bouwmeester in Heumen te vinden. Ik mag hier een stukje boerenleven vastleggen. Hoe gaat het nou anno 2016 met de moderne boer, hoe leeft hij, hoe ziet een dagindeling eruit en wat ligt er allemaal aan werk, zijn vragen die mij bezighouden en waar ik hopelijk in de komende weken een antwoord op ga krijgen. Het leek me leuk om dit vast te leggen in een soort fotoboek. Een document voor en van de familie en natuurlijk foto’s van de “medespelers”, de koeien zelf.

 

Gezelligheid aan de keukentafel bij de altijd goedlachse Coby

 

Heb je vragen aan Jan & Coby over het boerderijleven, stel ze hier, wij vinden het leuk als je mee geniet van een stukje boerengeluk.

Even met opa in de trekkersbak voordat we gaan laden

Jan heeft samen met zijn broer Peter 90 melkkoeien die 2x per dag gemolken worden in een zogenaamde melkstraat.

Dat betekent vroeg op staan!

De koeien worden vanuit de stal naar de melkstraat geleid. Jan staat in een put. Vanuit hier kan hij de spenen van de koe schoonmaken en het melkstel aan de koe verbinden. De melk wordt naar een centraal punt geleid, vanwaar de melk in een tank komt. Dit proces herhaalt zich 2 x per dag bij alle koeien.

Na het melken is het tijd voor koffie en een boterham.

Jan met zijn grote vriend kleinzoon Timo aan de koffie

Valt het je ook op dat iedere koe er anders uit ziet? En nieuwsgierig dat ze zijn…. Mijn aanwezigheid met de camera ging als een lopend vuurtje de hele stal door. De dames wilde allemaal wel even kennis met mij maken. Een uitbundige begroeting met veel gesnuffel was mijn deel.

Na de koffie was het tijd om de kalfjes melk en brokjes te geven. En ohhhh wat was dat een smeltmoment. Die grote ogen en dartele beestjes maken je helemaal week van ontroering.

Intussen is er nog heel wat werk te doen: de stallen moeten schoon gemaakt worden en het eten voor de koeien moet klaar gemaakt worden, nog liefst voor de middag.

De koeien eten een mengsel van (ingekuild) gras, mais en raap. Raap is koolzaad wat we in de zomer veel in de velden zien bloeien.

Het land heb je te leen

Aan het woord is Hans Cornelissen uit Mill. Het land heb je maar te leen, daar moet je goed voor zorgen voor een volgende generatie. Een uitspraak waar je over na kunt denken, en dat is precies wat Hans en zijn Danielle doen. In hun gezellige woonboerderij in Mill zitten we in november nog heerlijk buiten op het overdekte terras een kopje koffie te drinken.

Hans en Daniëlle zijn zich bewust dat ze als ouders van Lars zuinig moeten zijn op het land waarop ze wonen. Ook de volgende generatie moet verder op het grondgebied

De boerderij in Mill is al sinds generaties in de familie Cornelissen. Na de verwoesting in de tweede wereld oorlog is hij helemaal opnieuw opgebouwd. Een familie bezit, waar je zuinig op bent. Of Lars hier ooit het werk van zijn vader over gaat nemen is aan hem.

Voorlopig is Lars een “lekker” boerderijkind. Hij geniet van alle dieren en bezigheden op en om de boerderij. Daniëlle geeft aan dat je in Lars een echt buitenkind herkent; “Lars rent buiten van het een na het ander omdat er zoveel te ontdekken valt. Hij groeit op met dieren en kent daar ook geen angst voor” Spelenderwijs leert Lars waar het eten vandaan komt, en dat je je handjes uit de mouwen moet steken wil je doelen bereiken.

Voor het gezin betekent het werken op de boerderij een leven vol met vaste gestructureerde agendapunten. Een dag wordt grotendeels bepaalt door de voederschema’s van de kalveren. Een keer samen uit eten gaan vergt een goede organisatie.

Toch zouden ze het landleven niet in willen ruilen. De vrijheid, het genieten van de omgeving en de jaargetijden zijn nog steeds van die mooie geluksmomentjes.

D’r is een wonder gebeurd

D’r is een wonder gebeurt vertelde Boer van Elferen toen we zijn jonge kalfje kwamen bewonderen. Het kalfje wou niet drinken, wat Louis ook probeerde. Hij heeft er tot 02.30 uur s’nachts bijgezeten, maar niet drinken. Om 05.30 uur was Louis er al weer bij om te kijken hoe het met het kalfje ging. Hij heeft toen moeder en dochter in de wei gezet al waar het wonder zich voltrok. Het kalfje dronk.

Het bijzondere van deze anekdote die in mijn hart zit is de verwondering en betrokkenheid/liefde die deze toch al 80 jarige authentieke mens uitstraalde. Hij kon met zoveel liefde over zijn beesten vertellen, dat het mij een warm gevoel gaf.

De kracht van uniek zijn zit in jezelf. Als je van de dingen houd waarmee je bezig bent, dan straal je dit uit in je hele zijn en daar gaat het om.